درمان بی اختیاری ادراری با حسگر زیستی .. مهندسی پزشکی

افرادی که دچار مشکلات عصبی ناشی از آسیب‌دیدگی ستون فقرات هستند، قادر به تشخیص اینکه مثانه‌شان پر شده است نمی‌باشند.این به این معنی است که این افراد نمی‌دانند دقیقا چه زمانی نیاز دارند تا مثانه خود را تخلیه کنند، و نتیجتا با ایجاد فشار مخرب، کلیه و مثانه آن‌ها دچار آسیب می‌شود. در حال حاضر، حسگر کوچک راه بهتری را برای ارزیابی شرایط این افراد ارائه می‌دهد که ببیند آیا نیاز به عمل جراحی وجود دارد، یا دارو کفایت خواهد کرد...

ادامه متن در ادامه مطلب ...

در حال حاضر، برای مشاهده عملکرد مثانه و کارکرد مناسب آن یک سوند ادراری درون مجاری ادراری فرد بیمار قرار داده شده است و برای پر کردن مثانه با محلول سالین مورد استفاده قرار می‌گیرد. این مساله به طور قابل درکی برای بیماران ناراحت کننده است و تصویری نادرست از آنچه اتفاق افتاده است به دست می‌دهد. به عنوان مثال مثانه بسیار سریع‌تر از حالت معمول پر می‌شود.

به همین دلیل دانشمندان نروژی در گروه تحقیقاتی SINTEF سنسوری کوچک را جایگزین سوندهای ادراری مثانه کرده‌اند. نمونه‌های فعلی می‌تواند به طور مستقیم از راه پوست به مثانه تزریق شود و برای ماه‌ها و حتی سال‌ها در آن مکان بماند و بدون هیچ‌گونه ایجاد ناراحتی و بدون نیاز به پر کردن مثانه به صورت مکانیکی خوانش‌های دقیق فراهم می‌کند.

بیماران قادر خواهند بود تا به صورت نرمال به اطراف جابجا شوند، به علاوه خطر ابتلا به عفونت کاهش می‌یابد. هم اکنون خوانش‌ها در نمونه اولیه از طریق یک سیم نازک در سنسور منتقل می‌شود. هر چند امید است که نسخه‌های بعدی خوانش‌ها را به صورت بی‌سیم و حتی شاید به گوشی‌های بیمار انتقال دهد.

ماه آینده، یک کار آزمایی بالینی شامل سه بیمار مبتلا به آسیب نخاعی در بیمارستان نروژ برنامه‌ریزی شده است. این آزمون شامل 20 الی 30 مورد هدف تست خواهد بود. این سنسورها در واقع برای اندازه‌گیری فشار در هر نقطه دیگری از بدن نیز بکار گرفته می‌شوند.