محققان موفق شدند دستگاه اشعه X جدیدی طراحی کنند که نسبت به سیستمهای موجود مزایایی از جمله قابلیت حمل و نقل، تصویربرداری از بافتهای نرم، و نیاز کمتر به تشعشع و مواد حاجب دارد....
ادامه متن در ادامه مطلب ...
سیستمهای تصویربرداری اشعه X معمولا دستگاههای بزرگی هستند که تنها امکان تصویربرداری از ساختارهای سخت نظیر استخوان را فراهم میکند، مگر با مواد کنتراستزا نظیر باریم. اما محققان دانشگاه MIT و بیمارستان ماساچوست سیستم جدیدی ساختهاند که اندازهی آن کوچکتر از سیستمهای معمول بوده و قابل حمل است. این سیستم به گونهای طراحی شده است که بیمار را در معرض اشعهی کمتری نسبت به سیستمهای معمول قرار میدهد و تصاویر بافت نرم در آن به صورت جزئی قابل مشاهده است.
به طور معمول سیستمهای اشعه X پرتوهای الکترومغناطیسی را از یک منبع واحد منتشر میکنند. سیستم جدید با بهرهگیری از "سطوح نانوساختار با tipهای ریز" عمل کرده و هر یک از این tipهای میکرونی پرتوهای الکترونی خودشان را ساطع میکنند. پرتوها از یک صفحه میکرونی عبور میکنند و به اشعهی X تبدیل میشوند.
گستردگی بیشتر پرتوها همان چیزی است که امکان تصویربرداری از بافت نرم را بدون نیاز مواد حاجب ممکن میسازد. این محلولها برای تزریق و یا رسیدن به هدف به صورت خوراکی، نیاز به زمان دارند. برخی از این مواد میتوانند برای بیمار بسیار مضر باشند.
علاوه بر این، برخلاف سیستمهای تولید اشعه X گرمایونی مرسوم، دستگاه جدید میتواند به سرعت و بدون نیاز به زمان برای تعادل حرارتی سیستم، خاموش و روشن شود. این امر میزان اشعه دریافت شده توسط بیمار را به حداقل میرساند.
بنابر گزارشهای موجود در مورد اندازه و ابعاد shoebox، نمونهی اولیهی فعلی کاملا قابل حمل بوده و انتظار میرود مدلها در ابعاد کوچکتر نیز ارائه شود. این به این معنی است که میتوان از این سیستمها در مواردی نظیر بررسی یکنواختی مواد کامپوزیت و یا چک کردن بار در فرودگاهها استفاده کرد.
به گفتهی محقق ارشد این تحقیقات: «این سیستم به طور بالقوه قادر است رزولوشن تصاویر را به صورت سختافزاری صد برابر بهتر کند.» این تکنولوژی هنوز به دو یا سه سال زمان برای پیشرفت نیاز دارد و در چند سال دیگر به استفادهی تجاری خواهد رسید.
gizmag